- krzykliwy głos
- крикливый голос
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
krzykliwy — 1. krzykliwywi «skłonny do krzyku; hałaśliwy, wrzaskliwy, głośny» Krzykliwa rozmowa. Krzykliwy dzieciak. 2. «zwracający uwagę zwykle jaskrawością, złym doborem barw, ekscentrycznością» Krzykliwy krawat. Krzykliwe zestawienie kolorów. 3. zool.… … Słownik języka polskiego
krzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, krzyczećczę, krzyczećczy, krzyczećczał, krzyczećczeli {{/stl 8}}– krzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, krzyczećnę, krzyczećnie, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jazgotliwy — jazgotliwywi 1. «skłonny do czynienia jazgotu; kłótliwy, krzykliwy» Jazgotliwa sąsiadka. 2. «o głosie, dźwiękach itp.: przenikliwy, piskliwy, ujadający» Jazgotliwy głos. Jazgotliwe dźwięki piły … Słownik języka polskiego
wrzaskliwy — wrzaskliwywi, wrzaskliwywszy 1. «skłonny do robienia wrzasku; zachowujący się hałaśliwie, krzykliwie; hałaśliwy, krzykliwy, wrzeszczący» Wrzaskliwe ptactwo. Wrzaskliwi biesiadnicy. 2. «zbyt głośno brzmiący; rozdzierający uszy, przenikliwy»… … Słownik języka polskiego
wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy … Słownik języka polskiego